Inkubacja jest procesem, w którym ptaki wysiadują swoje jaja, dzięki czemu rozwija się w nich zarodek a następnie wykluwa pisklę. Najbardziej kluczowym czynnikiem inkubacji jest stała temperatura wymagana do rozwoju zarodka w określonym czasie. Naturalny akt siedzenia ptaka na jajach nazywany jest po prostu wysiadywaniem, natomiast ptak siedzący na jajach to nasiadka. Naturalnym instynktem ptaków jest skłonność do wysiadywania jaj, choć w przypadku chowu zamkniętego ptaków (jak to ma miejsce w hodowlach drobiu) ta naturalna skłonność może zanikać.
Stąd też w tego typu hodowlach przeprowadza się tak zwaną inkubację sztuczną. Charakteryzuje się ona tym, że zamiast pod naturalną nasiadką jaj inkubuje się specjalnych przystosowanych do tego komorach, czyli w inkubatorach. Zadaniem inkubatora jest zapewnienie jajom takim warunków klimatycznych jakie miałyby ów jaja w naturalnym środowisku. Dlatego inkubator taki musi zapewnić jajom następujące parametry: stałą temperaturę, określoną wilgotność powietrza oraz odpowiednią wentylację. Parametry te realizuje się różnie w zależności od typu inkubatora, a zwłaszcza jego pojemności, dlatego najpopularniejsze są w tej chwili inkubatory kabinoweinkubatory kabinowe.
W następnych artykułach postaramy się szczegółowo opisać proces inkubacji i czynniki jakie nim sterują.
Obracanie jaj podczas inkubacji jest bardzo ważne .Zarodek rozwijając się na żółtku powoduje, że staje się ono lżejsze i zaczyna unosić się ku górze. Jeśli po tym jajo zostanie obrócone zarodek znajdzie się na dole, spowoduje to, że żółtko obróci się do środka rozwodnionego, rozrzedzonego białka zanim znowu nie przedostanie się na powierzchnię.
Istnieje dość łatwy i niezawodny sposób pomiaru wilgotności RH pośrednio, poprzez bezpośredni pomiaru wpływu jaki ma poziom RH na inkubowane jaja. Realizuje się to poprzez ważenie jaj w celu obserwacji prawidłowego spadku masy jaj na skutej utraty wody w trakcie całego okresu inkubacji.
W skrócie można powiedzieć, że jest to temperatura (podana w stopniach C lub F) termometru, który swoją dolną bańkę owiniętą ma w mokrą bawełnianą tkaniną. Jest to ilość wody jaka odparowuje z ów bawełnianej dzianiny w odniesieniu do wilgotności względnej.
Jest miarą ilości pary wodnej w powietrzu w porównaniu do maksymalnej, która może być pochłonięta w danej temperaturze. Dlatego wilgotności względnej (RH) wyrażana jest w procentach. Dla przykład wilgotność względna inkubacji RH może być oznaczana jako 50%. Oznacza to, że na temperaturze inkubacji powietrze w inkubatorze zawiera połowę możliwego maksimum pojemności. Ponieważ ów maksymalna zawartość pary wodnej w powietrzu rośnie wraz ze wzrostem temperatury, jeśli zwiększymy temperaturę a nie dolejemy wody (w przypadku inkubatora) wilgotność w inkubatorze spadnie.
Wiele materiałów zdolnych jest do absorpcji wody lub pary wodnej i powietrze jest jednym z nich. Para wodna jest gazem, jak każdy inny gaz, a powietrze jest mieszaniną gazów, a jednym z nich jest właśnie para wodna.
Różnica polega na tym, że ilość pary wodnej jest zróżnicowana natomiast inne gazy, które znajdują się w naszej atmosfery pozostaje dość stała. Ilość pary wodnej w powietrzu może się zmieniać i może wynosić od 0 do pewnego maksimum zwanego nasyceniem. Ten maksymalny wzrost temperatury. To maksimum wzrasta wraz ze wzrostem temperatury.
Istnieją dwa powszechnie stosowane sposoby pomiaru wilgotności i różnice pomiędzy nimi dokładnie sobie omówimy. Są to:
Więcej informacji na temat pomiar wilgotności w inkubatorze:
Skorupki jaj są porowate - umożliwia to powolne przenikanie powietrza i pary wodnej na zewnątrz jaja, a więc wszystkie jaja, czy inkubowane, czy nie, bardzo powoli wysychają. Ilość wody, jaką jajo traci podczas inkubacji jest ważna i w znacznym stopniu zależy od warunków panujących w inkubatorach. Zwłaszcza od wilgotności. Jeśli wilgotność w inkubatorze jest zbyt wysoka, jaja zbyt wolno odparowują wodę. Jeśli wilgotność jest zbyt niska, jaja nadmiernie odparowują wodę, co powoduje ich gwałtowne osuszanie.
